Afgelopen week hebben we elkaar weer gezien. Een groep sterke, krachtige vrouwen die elkaar hebben ontmoet op een bijzonder moment in ons leven.
Zo’n 15 jaar geleden hebben we elkaar ontmoet. Allemaal in verwachting van ons eerste kindje. Ik was als laatste uitgerekend van de groep en ben als eerste bevallen.
Wat ook bijzonder is in deze groep: we kregen allemaal een dochter.
Na onze bevallingen dronken we tijdens ons verlof vaak op woensdagochtend een kop koffie of thee bij de Hema. Niet de meest inspirerende plek maar wel praktisch: je kan daar met je kinderwagen in de lift en er was voldoende ruimte om alle kinderwagens te stallen.
In het begin had ik daar niet zoveel mee. Wat moest ik met die vrouwen die zo verschillend waren? Maar al snel werden het momentjes in de week waar ik naar uitkeek: we zaten allemaal in dezelfde fase en met dezelfde vragen en onzekerheid. Hoe verschillend we allemaal ook zijn en waren. We waren allemaal voor het eerst moeder geworden en dat verbond.
Bevallingsverhalen en talloze tips werden uitgewisseld. Geen vraag was te gek.
We zijn nu bijna 15 jaar verder en we zien en spreken elkaar niet vaak, zo’n 1 à 2 keer per jaar. Maar zodra we elkaar zien pakken we de draad weer op waar we gebleven zijn. Niets is gek. Niets is onbespreekbaar. Alles mag er zijn.
Vooral de oprechte betrokkenheid in en met elkaar en de diepgang van de gesprekken is wat ik zo waardevol vind aan het contact. Het is een veilige, krachtige groep vrouwen die een bijzondere plek in mijn hart hebben gekregen. Wie had dat kunnen denken toen we 15 jaar geleden een achterafzaaltje binnenliepen met onze dikke buiken?
En wat ik tegen deze krachtige, dappere vrouwen maar ook tegen jou zou willen zeggen: You do enough, you are enough (Brené Brown).
Merk je dat het soms best alleen voelt? En ben je ook toe aan een plek waar alles er mag zijn? Waar niets gek is en je helemaal eerlijk mag zijn? Maak dan een afspraak voor een persoonlijk adviesgesprek. Je bent welkom.