We maken allemaal deel uit van verschillende systemen. Zo maak je deel uit van het gezin waarin je geboren bent. Je partner maakt deel uit van het gezin waarin hij/zij geboren is. En als je een partner hebt vormen jullie ook samen een systeem, helemaal als je samen kinderen hebt. Misschien hebben je partner en jij allebei wel kinderen uit een eerdere relatie en vormen jullie een samengesteld gezin. Dat is niet altijd even gemakkelijk. Want vanuit al die systemen komen vaak ook onbewuste overtuigingen mee. ‘Zo doen we dat hier’.
Vaak zijn die onbewuste overtuigingen helemaal niet zo zichtbaar. Maar spelen ze in de onderstroom – datgene wat je niet ziet maar wel meespeelt – een grotere rol dan je soms van tevoren kunt bedenken.
Vaak ben je je helemaal niet zo bewust van die onbewuste overtuigingen en patronen. Totdat iemand zijn vinger erop legt of je er vragen over stelt.
Zo betrapte ik mezelf erop dat ik een overtuiging had dat series kijken over superhelden op Netflix tijdverspilling is. Dat je daar niet zo veel van leert. Dat je pas tv kijkt als al het werk/huiswerk is gedaan. Overdag een serie kijken? Dat is zonde van je tijd.
Totdat we op reis waren in Australië en ik verbaasd stond over de Engelse woordenschat en vocabulaire van mijn dochter. Hele gesprekken kan ze voeren. Toen ik haar complimenteerde met haar Engels zei ze: mam, dat weet ik door alle series die ik kijk.
Ik stond met mijn mond vol tanden. Oeps.
Ik moest bekennen dat ze toch wel wat heeft opgestoken van alle series die ze heeft gekeken. Ik las vroeger (en nu nog steeds) boeken. Mijn dochter surft online als iets haar interesse wekt.
En als het gaat om feitenkennis weet ze vaak meer details te vertellen over bepaalde onderwerpen dan ik. Ze is een spons: als iets haar interesse wekt gaat ze online zoeken en surfen. Voor haar vaak een manier om dingen te leren.
Onbewust had ik mijn oude overtuiging dat je niets leert van achter schermpjes zitten en dat buiten spelen veel beter is (hoor je de vooroordelen?) van huis uit meegenomen maar de tijden zijn veranderd. Bij ons mocht vroeger pas om 17.00 uur de tv aan. En onbewust herhaalde ik dat mantra ook in ons gezin. Oeps.
Je gaat het pas zien als je het ziet van Johan Cruyff is daarin van toepassing.
Op het moment dat ik me bewust werd van die oude overtuiging kon ik mezelf anders opstellen tegenover mijn dochter en datgene wat ze graag doet en opslurpt. En besef ik dat ik nieuwe afspraken mag maken binnen ons gezin. Dat ik de onbewuste overtuigingen van vroeger steeds meer mag loslaten.
Ook jij kunt jezelf deze vraag stellen: klopt het eigenlijk wel met mijn normen en waarden dat ik dit zo doe? Of heb ik me onbewust aangepast aan hoe het hoort?
Ik ben benieuwd naar jouw verhaal!