Een tijd geleden las ik het boek van Gay Hendricks, The Big Leap. In het Nederlands ook wel bekend onder de titel: Waag de sprong.
Hij ontdekte is dat we allemaal een verborgen angst hebben die ons belemmert om een leven te leven vol liefde, werk dat je roept en overvloed. Hij noemt het ‘het upper limit probleem’. Zoals mijn coach het vrij vertaalt in het Nederlands: je bent aan het plafonnen.
Het principe is dat als het al een tijdje goed met je gaat dat je je ongemakkelijk kunt gaan voelen. Het patroon is simpel: nadat het een tijdje goed met je gaat doe je iets om het te verknallen.
Je kunt dit herkennen als je je zorgen gaat maken. Of als je merkt dat het je niet goed meer lukt om te ontvangen omdat anderen het minder goed hebben dan jij en je je daar schuldig over voelt. Of dat je een hele fijne dag hebt gehad en ineens op zoek gaat naar een conflict. Of dat je ziek wordt of jezelf pijn doet. Als je dit herkent zou het heel goed mogelijk zijn dat je tegen een plafond aanloopt en jezelf onbewust saboteert.
Maar hoe kom je nu aan zo’n plafond?
Dat heeft te maken dat we terwijl we opgroeiden allemaal onbewust een thermostaat hebben ingesteld die bepaalt hoe goed het met je mag gaan. Als het beter gaat zijn we geneigd om die thermostaat naar beneden bij te draaien. Terwijl we deze eigenlijk gewoon helemaal open mogen zetten.
Wat triggert dat plafond? Er zijn vier verscholen barrières:
- Het gevoel dat je het niet kan, dat er iets mis is met jou. De angst om door de mand te vallen.
- Loyaliteitsconflict in jou: de angst dat je alleen komt te staan als je het anders doet dan je het in je gezin of werk hebt geleerd.
- De overtuiging dat meer succes betekent dat je nog harder moet werken, nog meer moet opofferen.
- Het idee dat er minder plek overblijft voor anderen als jij je plek en ruimte inneemt.
Het onbewuste plafond waar ik tegenaan liep is dat ik dacht dat ik nog harder zou moeten gaan werken als ik met mijn bedrijf nog verder zou doorgroeien. En dat daarmee mijn relatie met Peter en ons gezin onder druk zou komen te staan. Ik dacht dat het of/of was maar het kan natuurlijk ook en/en. Ik probeerde wel gas te geven om te groeien maar trok tegelijkertijd onbewust ook de handrem aan. Dat werkt natuurlijk niet.
Ik ben nu aan het onderzoeken wat ik wel kan doen om mijn bedrijf te laten groeien om zo nog meer vrouwen te helpen met de dingen die ik goed kan en me vrijspeel van de dingen die ik niet zo goed kan.
Sinds ik me daar bewust van ben merk ik dat het weer meer stroomt op alle gebieden in mijn leven.
Kom ik nu nooit meer een plafond tegen? Zeker wel. Maar ik heb nu eerder door wanneer ik aan het plafonnen ben en dan kan ik bijsturen.
Hoe is dat voor jou? Waar zou jij eigen wel stappen in willen zetten maar laat je jezelf onbewust tegenhouden? En welke barrière herken jij?