Een nieuw jaar geeft vaak een beetje het gevoel dat je iets afrondt en er iets nieuws begint. Maar als ik heel eerlijk ben: 2021 voelt nog niet helemaal alsof er weer allerlei mogelijkheden voor ons open liggen. Sterker nog: de lockdown is weer verlengd en het in een intense tijd voor veel mensen.
Waar ik mezelf op betrapte is dat ik veel te hard van stapel wilde lopen in de eerste weken van het nieuwe jaar. Het werken met klanten is weer fijn en de praktische regeldingen doen lukt prima maar nieuwe plannen opstarten? Dat ging even niet. Daar vond ik wat van.
Om mezelf af te leiden deed ik nog een rondje social media. Daar voelde ik me alleen maar rotter door. Ik betrapte mezelf erop dat ik mijn eigen binnenkant aan het vergelijken was met de buitenkant van de ander. Niet handig.
Gelukkig had ik deze week weer een mastermind met een groep ervaren coaches waar ik deel van uitmaak. Bij het rondje ‘hoe is het eigenlijk met je?’ ontdekte ik al snel dat delen hoe het écht met je is zo waardevol is. De herkenning onderling is fijn. Alleen het uitspreken dat het even niet zo gaat als je wilt geeft al ruimte en lucht. Je bent niet alleen!
Die avond las ik ook nog even een stuk in het boek Leven en werken met de Seizoenen van Jaap Voigt. Dat hielp ook. De verleiding is groot om zo aan het begin van het jaar nieuwe dingen op te starten maar dit is ook een periode waarin we nog in een winterslaap zijn en het niet-weten overheerst. En dat niet-weten is iets wat we vaak heel ingewikkeld vinden. We zijn geneigd om wel te willen weten wat onze volgende stap is. Of zelfs aan het werk te gaan om te ontdekken wat het is. Omdat het gevoel van niet-weten bijna niet uit te houden is.
De drang om het in te vullen, heel hard na te denken of in de actie te schieten zodat je het wel weet is heel sterk. Terwijl je als je heel eerlijk bent naar jezelf… De beste ideeën krijg je niet als je heel hard aan het werk bent maar juist onder de douche of als je een stuk wandelt. Als je vertraagt. Dan is er ruimte voor ingevingen en weet je het ineens wel. Of is je volgende stap helder.
Als je jezelf toestaat om het niet te weten en niet langer in gevecht te zijn met dat gevoel, dan geeft dat rust. Juist in deze tijd is het belangrijk om goed voor jezelf te zorgen: lekker slapen, wandelen, mijmeren. Vertragen naar een tempo dat voor jou prettig is.
Dus als je het even niet weet kan het helpen om jezelf die toestemming ook te geven: het is helemaal oké om het even niet te weten. Er is niets mis met je.
Als je toch wat wilt doen aan het gevoel kan het helpend zijn om te kijken of je nog ruimte kan maken voor iets nieuws. Waar mag je mee stoppen, wat mag je laten en wat wil je echt veranderen om ruimte te maken voor de dingen die voor jou van waarde zijn?
PS. Het even niet weten hoort er soms bij. Maar weet ook dat je niet alleen hoeft te worstelen. Als je voelt dat je wel wat hulp kunt gebruiken weet dat je van harte welkom bent voor een persoonlijk adviesgesprek. Ik help je graag.