Als ik kijk naar mezelf dan kon ik eindeloos wikken en wegen als ik voor een keuze stond.
Ik maakte in mijn hoofd en op papier allerlei lijstjes maken met voors- en tegens van een bepaald besluit.
Ook ’s nachts kon ik uren liggen piekeren over het vraagstuk omdat ik graag het juiste besluit wilde nemen. En als ik dan bijna een knoop had doorgehakt, dan kwam vervolgens mijn innerlijke rechter tevoorschijn: ‘weet je het wel zeker? Je weet nu wat je hebt en je weet niet wat je krijgt als je een volgende stap zet.’ Om weer hetzelfde rondje in mijn hoofd af te draaien. Zucht…
We onderschatten hoeveel tijd en energie er verloren gaat door geen knoop door te hakken.
Hoe komt het nu dat het nemen van een besluit zo ingewikkeld kan zijn?
Ik denk dat het ermee te maken heeft dat we onbewust weten: ‘Wie kiest verliest.’
En ergens is dat ook zo. Als je een keuze maakt en ergens ‘ja’ tegen zegt, dan zeg je op dat moment ook ‘nee’ tegen iets anders. Wat je ook kiest: je verliest altijd iets en dat wil je als mens liever niet.
Nogal logisch dat het maken van een keuze zo ingewikkeld is als je bang bent dat je iets verliest.
Ik noem dit ook wel de verborgen winst van geen keuze maken: als je niet kiest hoef je het lastige besluit ook niet te nemen.
Maar daar zit ook een keerzijde aan als je geen keus maakt of knopen doorhakt: je neemt dan in de praktijk genoegen met datgene wat je al kent. Dat is vaak best oké, maar daar ligt meestal niet de echte levenslust, groei, ontwikkeling en plezier.
Als ik kijk naar mezelf dan ben ik lang bang geweest om de verkeerde keuzes te maken. Dit gebeurde vooral als ik een investering ging doen in mijn persoonlijke groei en ontwikkeling. De aanschaf van een nieuwe bank is tastbaar, je kunt de plaatjes bekijken. Dit is met een investering in persoonlijke groei en ontwikkeling lastiger. Die gebeurt in jou en het resultaat is dus minder meetbaar. Je kunt je dan afvragen: haal ik de investering er wel uit? Wat is dan het concrete resultaat? Dit herken ik als geen ander toen ik voor het eerst ging investeren in een persoonlijk ontwikkelingstraject.
Ik snap dus als geen ander hoe ingewikkeld dat kan zijn. Tegelijkertijd is je persoonlijke ontwikkeling en groei een van de belangrijkste investeringen die je kunt doen want je neemt jezelf altijd mee in je leven en werk.
Nu kan ik me voorstellen dat je je afvraagt: ‘Maar Aike, heb je dan nooit een verkeerde keuze gemaakt?’
Het is maar net hoe je een verkeerde keuze definieert. Mijn man heeft weleens tegen me gezegd: ‘Het is wel bijzonder om te zien hoeveel geld je investeert in een traject om te ontdekken wat je niet wilt.’ Dit klinkt misschien gek, maar doordat ik zag hoe ik het niet wilde, kon ik het zelf anders doen in mijn leven en werk en was die investering iedere euro waard.
Als je voor een lastige keuze staat kan het helpend zijn om te weten is dat je innerlijke rechter (de kritische stem in je hoofd) luider begint te tetteren als je voor een keuze staat. Het is de stem van je veiligheidsinstinct die niets liever wil dan dat je beschermen.
Wat mij persoonlijk heel veel ruimte heeft gegeven is het besef dat je altijd opnieuw kunt kiezen.
Als je denkt dat iets een goede keuze is en het blijkt het in de loop van de tijd niet zo te zijn dan kun je altijd opnieuw kiezen.
Dus als je heel eerlijk bent naar jezelf…welke keus zou je dan eigenlijk al een tijd willen maken?
En wat kan je helpen om die stap echt te zetten?