In het voorjaar zijn we met de familie Borghuis (mijn ouders, mijn zusjes, hun partners en de kinderen) een weekend naar Vieland geweest. Op de veerboot terug liet Peter me de kraan in Harlingen zien. Hij zei: ‘Dat is een bed & breakfast, daar zou ik nog wel een keer willen overnachten.’ Hij zei ook: ‘De kraan is al jaren van tevoren volgeboekt.’
Die avond thuis besloot ik eens op onderzoek te gaan en ontdekte dat de kraan vorige week toch nog een nacht te boeken was. Ik gaf bij Peter aan dat hij zijn agenda moest blokken en boekte de overnachting. Die gaf ik hem cadeau voor onze trouwdag. Het voordeel van op tijd boeken is dat je maanden voorpret hebt.
Afgelopen week was het zover en reden we samen naar Harlingen. Onze meiden bleven een nachtje alleen thuis. Zij vinden dat alleen maar leuk en dat gaat ook prima. Ik mag leren loslaten nu ze groter worden. Ze lopen echt niet in zeven sloten tegelijk.
Eenmaal in Harlingen aangekomen kneep ik hem wel een beetje want toen ik naast de kraan stond, was hij toch best hoog en ik ben niet zo’n held met hoogtes. Na een korte uitleg over hoe de twee liften werkten konden we omhoog. Claustrofobie moet je niet hebben in de liften… Maar daar gingen we.
We hebben genoten van de tijd samen in de hijskraan. Het uitzicht was prachtig. De zon onder zien gaan. De volle maan die volop scheen en steeds wat te kijken: bootjes die de haven in- en uitvoeren. Fijne gesprekken zonder afleiding van de waan van de dag.
Wat heb ik nu geleerd van zo’n nachtje in een kraan?
Dat er veel meer mogelijk is dan je denkt. Ik had kunnen denken: die kraan is al jarenlang volgeboekt. Of ik kan op onderzoek uitgaan en kijken wat wel haalbaar is en zo hebben we dit jaar al een overnachting kunnen boeken.
Ik had kunnen denken: ik kan de kinderen niet alleen laten. Ik had oppas kunnen regelen maar dat wilden de meiden niet en ze gaven aan dat ze prima een nachtje alleen konden zijn (Graag zelfs ;-)).
Ik had kunnen denken: we moeten werken die dagen. Nu hebben we geschoven met ons werk en een dag vrij genomen. Ik ben tenslotte niet voor niets ondernemer geworden en ook voor Peter was dit geen probleem.
Ik had kunnen denken: zo’n overnachting is niet goedkoop. Nu heb ik de knoop doorgehakt en gedacht: dit vergeten we nooit meer en op de betaalknop gedrukt. Dit zijn de uitjes die je bij blijven. En herinneringen maken is belangrijker dan spullen.
Ik had kunnen denken: ik durf niet zo hoog in een kraan. Nu heb ik gedacht: ik ga het gewoon doen. Als het niet veilig was zouden ze zo’n kraan niet verhuren.
Wat ik van tevoren niet wist is dat je de kraan ook kon bedienen. De hijsfunctie deed het niet maar je kon de kraan wel op 17 meter hoogte bedienen en een rondje van 360 graden laten maken waardoor je steeds een ander uitzicht en perspectief had. Dat heb ik gedaan. Weer een stap uit m’n comfortzone en een toffe ervaring rijker.
Wat ook fijn was om te merken hoeveel meer je ziet als je uitzoomt. Je krijgt letterlijk een ander perspectief op wat er onder je allemaal gebeurt. Dat doe ik in mijn werk op dagelijkse basis maar in z’n kraan heb ik ook dat weer kunnen ervaren hoeveel meer je ziet als je vertraagt en uitzoomt.
Toen we na 24 uur weer naar huis reden voelde het echt alsof we er even helemaal uit zijn geweest.
Wat ik iedere keer weer ontdek is dat er zoveel meer mogelijk is dan je denkt als je bereid bent om op onderzoek uit te gaan hoe iets wel kan. Dat gun ik jou ook.
Mocht je voelen dat je toe bent aan een volgende stap en je komt er alleen niet uit? Vraag dan een gesprek met me aan. Dan help ik je mee om helderheid te krijgen over je volgende stap. Je bent welkom.