De valkuil waar ik veel oudste dochters in zie stappen is: vinden dat ze het zelf op moeten lossen. Alleen. Dat is niet zo gek want zo hebben ze het altijd gedaan en dat voelt vertrouwd.
Oudste dochters zijn gewend om hun eigen boontjes te doppen en stralen onbewust ook uit dat ze het zelf wel kunnen oplossen. Daardoor krijg je ook bijna nooit de vraag: kan ik je ergens mee helpen? Je krijgt eerder de vraag of jij een ander kunt helpen. Krijg je wel hulp aangeboden, kan het zijn dat je het lastig vindt om die aan te nemen omdat je denkt dat je meteen iets terug moet doen.
Het gevoel er alleen voor te staan en het alleen op te moeten lossen is een gevoel dat veel oudste dochters herkennen. Dat is ook niet zo gek: je vervult vaak ook een functie waarin je veel verantwoordelijkheid draagt (en dat kun je ook goed). Tegelijkertijd kan je positie in de organisatie of in je eigen bedrijf soms best alleen aanvoelen. Dat is het ook. Aan het einde van de dag ben jij verantwoordelijk voor de keuzes die je maakt.
Doordat je nooit geleerd hebt om hulp te vragen en uitstraalt dat je het zelf wel oplost komt het idee dat je om hulp kunt vragen niet zo snel in je op. En dat is zonde, want het kan echt anders.
Doe je het niet is de kans aanwezig dat je vooral druk blijft met brandjes blussen en niet toekomt aan de dingen die echt het verschil maken en belangrijk voor je zijn. Je focus ontbreekt. Die focus aanbrengen lukt niet als je middenin de situatie zit en onderdeel uitmaakt van het systeem. Je ziet vaak niet wat er nog meer mogelijk is. Vergelijk het met dat je in een jampot zit: binnenin die pot kun je het etiket niet lezen.
De kans is groot dat je al tijden aan het nadenken bent over wat je volgende stap zou kunnen zijn of hoe je een bepaald probleem op kunt lossen. Inmiddels merk je misschien dat je in rondjes blijft ronddraaien met je gedachten. Logisch. Meer erover nadenken gaat je vraag niet oplossen, anders had je die oplossing al wel gevonden.
Je zoekt de oplossing op de verkeerde plek. Het vraagt niet om meer nadenken. Het vraagt om weer in verbinding komen met je lijf en je intuïtie, zodat je meer kunt vertrouwen op je innerlijk kompas. In plaats van je mogelijkheden stuk te redeneren in je hoofd en vast te zitten kun je dan stap voor stap weer in beweging te komen.
Als je op die eindpositie werkzaam bent dan blijven er steeds minder mensen over met wie je kunt sparren en die je de goede vragen kunnen stellen die beweging creëren en oplossingsruimte bieden. Het is dus niet zo gek dat je je regelmatig alleen voelt.
Je alleen voelen komt regelmatig voor in de gesprekken die ik voerde met oudste dochters op leiderschapsposities en ervaren ondernemers. Na die ontdekking ben ik deze mensen bij elkaar gaan brengen in mijn jaargroepen. Zodat je het een jaar lang niet alleen hoeft te doen, maar je met gelijkgestemde vrouwen op ontdekkingsreis kunt gaan en ik een jaar lang naast je meeloop. Je komt samen sneller tot nieuwe inzichten.
Wil jij het niet langer alleen doen en verlang je naar meer verbinding met jezelf en gelijkgestemden? Weet dan dat de jaargroep op 22 februari weer van start gaat. Er zijn nog een paar plekjes vrij. Voor jou?
Mocht je een ‘ja’ voelen dan ga ik graag met je in gesprek. Je kunt hier een afspraak met me maken. Wacht niet te lang want vol is vol.
Ik kijk er naar uit om je te ontmoeten.