“Ik wil niet klagen, maar ik weet het allemaal even niet meer.”
Een rode draad die de afgelopen weken veel naar voren komt in gesprekken, nu we van veel thuis weer stap voor stap ons leven buitenshuis aan het oppakken zijn.
De afgelopen periode was intens. Voor de meesten van ons is het zo dat je veel meer dan normaal samen bent geweest óf veel meer alleen. Kinderen thuis les geven, je eigen werk doen, het huis een beetje leefbaar houden. Je eigen (vaak toch al beperkte) oplaadtijd en ruimte vielen grotendeels weg.
Maar we vinden dat we niet mogen klagen want we zijn gezond. Schouders eronder en door. Nu de scholen en het verenigingsleven weer beginnen en de kinderen iets meer van huis zijn, voel je soms pas hoe moe je eigenlijk bent.
Het valt me op dat we het niet echt met elkaar hebben over hoe intens de afgelopen periode is geweest. Hoeveel die van je gevraagd heeft, bewust maar ook onbewust. Misschien ontdekt je nu pas dat je je als kneedgum hebt gedragen de afgelopen maanden. Je voegend naar alles en iedereen.
De kans bestaat dat je genoegen hebt genomen met de restjes tijd en energie. En net als met kneedgum: die laatste restjes, daar heb je niet zo veel aan. Het plakt én het gumt niet. Het is het eigenlijk net niet.
Het lijkt wel alsof er een taboe op heerst om uit te spreken dat de afgelopen maanden best zwaar zijn geweest. Je kan het gevoel hebben dat je faalt omdat je niet eindeloos geduld hebt voor het maken van één of ander creatief knip- en plakwerk met je kind terwijl je dat wel graag zou willen. Of je schaamt je omdat je ontdekt dat je je kind niet kan helpen bij het wiskundehuiswerk omdat je er zelf geen bal van begrijpt. Of je voelt je onzeker over je relatie. Of weet even niet hoe het verder moet met je bedrijf of werk.
De afgelopen maanden zijn pittig geweest. Voor bijna iedereen. Als ik kijk hoeveel berichtjes van herkenning ik heb ontvangen de afgelopen weken op mijn blogs weet dan: Je bent niet alleen.
Het is dus helemaal oké om op adem te komen. Om uit te rusten als je moe bent. En weet: als je voelt dat je nu wel klaar bent met voor kneedgum spelen, ik je graag stap voor stap help om weer dichter bij jezelf te komen zodat je kunt vertrouwen op je innerlijk kompas en weer meer energie, plezier en voldoening ervaart. Je bent welkom voor een persoonlijk adviesgesprek. Zo’n gesprek levert in ieder geval helderheid op. Zie ik je binnenkort?