Oudste dochters beschikken over een helicopterview. Ze komen een ruimte binnen, zien wat er moet gebeuren en ze verdelen de taken. Dat grote verantwoordelijkheidsgevoel kan af en toe best op je schouders drukken. Tegelijkertijd kun je het ook goed dragen.

Oudste dochters hebben al jong geleerd om de dingen waar ze tegenaan lopen zelf op te lossen. Om hulp vragen hebben ze dan weer niet geleerd. Ze kunnen gefrustreerd raken als ze weten dat ze het anders willen en het ze maar niet lukt om het patroon te doorbreken.

Het lastigste voor oudste dochters is dan vaak ook om zichzelf de tijd en ruimte te gunnen om het niet langer alleen te laten doen maar hulp in te schakelen.

Dat speelde ook bij een van mijn klanten, een arts en leidinggevende.

“Eén van de redenen waarom ik besloot mee te doen aan de jaargroep was vanwege een verstoorde balans tussen werk en privé. Mijn baan vroeg 24/7 zoveel van me dat ik thuis niet meer de partner en moeder kon zijn die ik wilde zijn. Ik wist wel: zo wil ik het niet meer. Maar wat ik wel wilde? Dat had ik zelf al een aantal keer mijn hoofd over gebroken. Ik dacht erover na en kwam steeds in dezelfde denkcirkel terecht. Ik kwam er alleen niet uit.

Ik besloot in te stappen in de jaargroep zodat ik in ieder geval op maandelijkse basis tijd en ruimte voor mezelf inplande om hiermee bezig te zijn. Dat was al een fijn begin. 

In de eerste maanden van de jaargroep vond ik aan de ene kan heel fijn: de dagen samen waren fijn, verhelderend en ik voelde me minder alleen. Tegelijkertijd knaagde er ook een stemmetje in me die zei dat ik dat ik niet genoeg deed. Dat ik harder aan het werk moest zijn. Dat ik meer moest doen met datgene wat we in de jaargroep deelden en leerden van en met elkaar. Dat ik nu toch wel een keer resultaat wilde zien.  

Aike had me van tevoren wel gewaarschuwd dat dit zou gebeuren en toch knaagde het regelmatig. Ik ben namelijk gewend om in mijn werk in crisissituaties steeds ‘nu’ te moeten beslissen over een volgende stap en dat leek hier niet te gebeuren.

Achteraf gezien was ‘de stok in het wiel’, me laten vertragen, uitzoomen, weer helder krijgen wat voor mij van waarde en belangrijk is precies was ik nodig had.  

Zo was ik aan de start van het jaarprogramma helemaal klaar met mijn vak en werk.

Ik dacht voordat ik aan het jaarprogramma begon, dat ik echt een ander vak moest gaat leren. Tijdens het jaar ontdekte ik dat ik het vak nog steeds heel leuk vind en goed kan maar dat de context, de organisatie waarin ik werkte voor mij niet meer passend was.  

Nu, een jaar later heb ik mijn baan opgezegd en een nieuwe functie aangenomen waarbij ik nog steeds mijn vak uit kan oefenen maar niet meer 24/7 hoef aan te staan. Daardoor kan ik weer de moeder zijn die ik wil zijn, ben ik een leukere partner en is er nu ruimte ontstaan om nog beter voor mijn gezondheid te zorgen. Ik heb weer tijd en energie om te sporten en bewegen in plaats van dat ik ’s avonds uitgeput op de bank stort.  

Achteraf kan ik zien dat het vertragen echt nodig was om helderheid te krijgen over mijn volgende stappen. Ik had eerst dat zelfonderzoek te doen. Dat zelfonderzoek koste best wel wat tijd en dat is groei aan de binnenkant. Daardoor lijkt het aan de buitenkant alsof er niet zoveel gebeurt. Achteraf gezien was dat precies wat ik nodig had. Dat heb ik niet alleen bij mezelf gezien maar ook bij de andere deelnemers.” 

Wat deze deelnemer aan de jaargroep beschrijft is herkenbaar voor veel oudste dochters. Je hebt ergens last van en wil dat het liefst zelf en zo snel mogelijk oplossen. Je schiet dan in de analyse, in je hoofd en ratio maar daar ligt het antwoord niet. Anders had je de oplossing al wel gevonden want je bent slim genoeg.

Het vraagt de tegenovergestelde beweging: vertragen. Afstand nemen van de waan van de dag, uitzoomen en eerst weer (her)ontdekken wat je nu eigenlijk wilt. Je mag jezelf die tijd en ruimte gunnen. Want als je dat eenmaal helder krijgt kun je met focus weer je volgende stap bepalen. Het is dus vertragen in het begin om daarna te kunnen versnellen. Dat voelt tegenstrijdig.

Merk je bij jezelf ook dat de verdeling tussen werk en privé uit balans is en heb je al van alles geprobeerd om het anders te doen en lukt het je niet om dit te doorbreken?Dan zou de jaargroep weleens bij je kunnen passen. Meer informatie over deze ontdekkingsreis lees je hier: https://aikeborghuis.nl/bezield-vrouwelijk-leiderschap/.

PS. Op 24 maart gaat er weer een nieuwe jaargroep van start. We gaan een jaar lang samen met een groep gelijkgestemde vrouwen op ontdekkingsreis. Wil je meer weten dan kunnen we vrijblijvend een afspraak maken op info@aikeborghuis.nl. Ik ontmoet je graag!