Hoe waren jouw afgelopen weken? En durf je dan echt eerlijk te zijn?
Ik had zelf best uitgekeken naar de kerstvakantie. Even geen wekker zetten. Uitslapen. Lummelen. Lekker naar de sauna met een vriendin, bowlen met het gezin. Een bioscoopje pakken. Ergens en kop koffiedrinken en lunchen. Eindelijk tijd om die stapel boeken te lezen die al een tijd op me liggen te wachten. Tijd voor creatieve projecten. Ik keek er echt naar uit.
Zaterdagavond. De persconferentie. De harde lockdown werd afgekondigd een week voor de vakantie. En het klinkt misschien naïef: die had ik niet aan zien komen.
Er ging een streep door een groot deel van de plannen voor de vakantie. Ook voor onze dochters de teleurstelling dat een aantal dingen niet door konden gaan. Alweer niet. We keken elkaar thuis aan: meebewegen maar weer.
Ik nam me voor om er ondanks de harde lockdown toch een fijne vakantie van maken met het gezin. Onbewust had ik me toch weer een beeld gevormd van hoe dat eruit zou moeten zien. Gezellig met elkaar. Je verbonden voelen. Mooie gesprekken. Samen lachen en plezier maken. Je kunt het plaatje vast voor je zien: zo’n fijne reclamefoto waarin iedereen het héél gezellig heeft met elkaar. Je kunt ook even op Instagram scrollen voor het beeld dat ik voor me zag.
Het duurde niet lang of ik kwam erachter dat mijn ideaalplaatje van een fijne vakantie er heel anders uitzag dan de realiteit en de verwachtingen van mijn gezinsleden. Als je het daar niet over hebt dan kan dat tot teleurstelling leiden. En dat deed het ook. Mijn huisgenoten vermaakten zich prima en ik liep met mijn ziel onder de arm.
Achteraf gezien was ik niet de enige. De afgelopen weken heb ik best wel wat klanten gesproken die hetzelfde aangaven: iedereen lijkt het zo fijn te hebben en zo te genieten en ik voel me alleen maar onrustig, verdrietig en alleen. En je alleen voelen terwijl je samen bent met je gezin voelt nog rotter. Je kan dan aan alles gaan twijfelen.
Aan jezelf toegeven dat je je zo voelt is al waardevol. Het uitspreken en delen met anderen helpt ook. Je voelt je misschien wel alleen, maar je bent het niet.
Dat we ons zo voelen is helemaal niet zo gek. We hebben weer een jaar achter de rug waarin we iedere keer hebben moeten meebewegen: kinderen naar school, kinderen weer online les. In quarantaine, uit quarantaine. Over alles moest je iedere keer nadenken. Weinig kon op de automatische piloot. En dat vraagt best veel van je.
Misschien had je dezelfde ervaring als ik en keek je uit naar een vakantie vol fijne plannen en toen kon daar een streep door.
Daar mag je van balen. Daar mag je teleurgesteld over zijn.
De kans is groot dat je vanuit een hectische situatie voor de vakantie in de vakantie ineens tot stilstand kwam. Wat er vaak gebeurt als je op deze manier tot stilstand komt is dat je je onrustig voelt. En die onrust wil je liever niet voelen dus ga je toch in huis aan de slag met opruimen, schoonmaken, etc. Dat voelt achteraf ook best goed maar heel vrij voelt het niet. Als je thuisblijft in je vakantie loopt alles ook gewoon door: de was moet gedaan worden, de boodschappen, een maaltijd op tafel. De kans is aanwezig dat zo’n vakantie thuis helemaal niet zo vrij voelt terwijl je je er zo op verheugd had.
Door mijn eigen teleurstelling toe te laten, even flink te mogen balen en een paar goede gesprekken thuis had ik toch ruimte om met dat boek in bad te gaan liggen en heb ik na een paar rotdagen toch ook een paar fijne dagen gehad.
Mochten jouw afgelopen weken ook niet zo fijn zijn geweest als je had gehoopt: weet dat je niet de enige bent.
Merk je dat je in een vicieuze cirkel terecht bent gekomen en er zelf niet uitkomt, weet dan dat we je graag helpen. Vraag dan vrijblijvend een gesprek aan zodat we elkaar nog beter kunnen leren kennen en we je vraag kunnen verhelderen. We ontmoeten je graag.