We zijn allemaal dochters. Dat betekent dat we een biologische moeder hebben of ze nu nog leeft of al is overleden. Als ik om me heen kijk dan is de relatie tussen moeder en dochter best complex.

Je hebt moeders en dochters met een hele warme en liefdevolle band. Er zijn ook dochters die een moeizame relatie met hun moeder hebben gekend of hebben. Er zijn dochters die geen contact hebben met hun (biologische) moeder. Er zijn dochters waarvan de moeder al is overleden en die graag nog even met haar in gesprek zouden willen.

Als je een moeizame band hebt met je moeder dan is de kans groot dat je het ook lastig vindt om jezelf helemaal te omarmen en accepteren voor wie je bent. Je bestaat voor de helft uit het DNA van die moeder. Als jij een deel van haar afkeurt omdat je vindt dat ze je niet genoeg gegeven heeft of dat je dingen gemist hebt in je jeugd, dan keur je onbewust ook een deel van jezelf af. Daar zijn we ons vaak niet zo bewust van.

Het kan daarin helpen om te beseffen dat je moeder je vaak gegeven heeft wat ze je kon geven en dat je nu je volwassen bent zelf kan zorgen voor de rest. Daar is vaak best wat innerlijk werk voor nodig want soms lijkt boos blijven op je moeder makkelijker dan de pijn doorvoelen van wat je als kind misschien gemist hebt.

Veel strubbelingen in het contact tussen moeders en dochters gaan over: zie en hoor je mij helemaal? Mag ik helemaal mezelf zijn?  Onbewust kun je nog steeds op zoek zijn naar de goedkeuring van je moeder als je volwassen bent.

Als je kijkt naar moeders en dochters dan maken we allemaal deel uit van de vrouwenlijn.  Door onze bloedband zijn we verbonden met elkaar. In familiesystemen nemen moeders en dochters een andere plek in. Moeders staan in de ordening op een plek hoger in de ordening dan dochters. Als mens ben je gelijkwaardig, maar in de ordening staat je moeder boven jou. Dat is ook logisch want als het goed is zorgde zij voor jou.

Wat in je familiesysteem kan zijn gebeurd is dat je onbewust voor je moeder bent gaan zorgen of je moeder dingen uit handen hebt willen nemen. Dat komt voor als je moeder onbewust niet helemaal haar plek als moeder innam. De rollen kunnen dan omgedraaid worden. Als je dit patroon herkent weet dan dat dit vaak uit grote liefde voor het familiesysteem gebeurt. Als je moeder niet (helemaal) haar plek kon innemen dan heeft dit vaak ook te maken met haar eigen familiesysteem waarin zij uit liefde en loyaliteit ook niet op haar eigen plek is blijven staan. Zo zie je dat verstoringen in de moeder-dochter relaties zich generaties lang in stand kunnen houden. Het kan ook doorwerken in hoe je nu zelf je plek inneemt in relatie tot je kinderen (als je die hebt).

Als jij onbewust voor je moeder bent gaan zorgen dan kun je de neiging hebben om je moeder te vertellen wat ze moet doen en dat levert vaak ‘gedoe’ op in het contact want dat accepteert ze vaak niet. Wat natuurlijk ook logisch is. Betekent dat nu dat je nooit je moeder mag adviseren? Nee, dat betekent het niet. Het vraagt alleen van jou dat je dat doet vanuit je volwassen dochterplek en niet vanuit de positie dat je je groter maakt dan je moeder.

Als je dit patroon herkent dan is de kans aanwezig dat je dat ‘groter maken dan eigenlijk passend is’ ook herkent in je werk of in je relaties. Ook daar is dit niet helpend. Je leidinggevende accepteert het niet als je hem/haar vertelt wat hij/zij moet doen (en terecht). Herhaal je dit patroon in je relaties, is de kans groot dat je een extra kind thuis hebt zitten in plaats van een gelijkwaardige partner.

Als je dit bij jezelf herkent, wat kun je dan doen?

Hoe je de band met je moeder ook ervaart, het kan helpend zijn om te beseffen dat je er zonder je moeder (en je vader) niet geweest zou zijn. Je hebt het leven van je ouders gekregen en dat is een groot geschenk.

Daarnaast is het belangrijk om te beseffen dat jij je moeder niet kunt veranderen. Als je wilt dat de relatie met je moeder verandert dan heb je invloed op hoe jij jezelf opstelt. Kun jij je moeder helemaal zien voor wie ze is en wat ze voor je betekent heeft? Ze heeft je het leven gegeven. In de meeste situaties geldt daarnaast dat ze voor je gezorgd heeft tot je op eigen benen kon staan. Dat is veel. Voor de rest kun je nu zelf zorgen nu je volwassen bent.

Dat besef klinkt misschien makkelijk als je het zo leest, maar dat is het niet. Dus lukt het niet om dat te zien en te ervaren, weet dan dat je het niet alleen hoeft te doen. Als je merkt dat de relatie met jezelf wat moeizaam verloopt dan zou je de relatie met je moeder eens kunnen onderzoeken met een opstelling. Dat levert vaak al ruimte en vrijheid op om je eigen keuzes te maken.

PS. Het is bijna moederdag. Mocht je nog op zoek zijn naar een origineel cadeautje voor je moeder of een cadeautip willen voor je eigen kinderen dan is het oudste dochter carddeck misschien een origineel cadeau. Als je het uiterlijk donderdag voor 14.00 uur besteld dan ligt het nog op tijd in je brievenbus.