Wat zo tof is aan het werken met mijn klanten in de jaargroepen is dat ze niet alleen van mij leren maar dat we ook van elkaar leren. Zo vertelde een van de deelnemers aan de jaargroep hoe ze was omgegaan met een lastige situatie op haar werk die niet 1,2,3 op te lossen was. Ze werkt als leider in een zorgorganisatie en een aantal collega’s van haar waren uitgevallen wegens ziekte of vertrokken voor een andere baan. Daardoor nam ze extra teams waar terwijl ze al druk was met het opstarten van een nieuw team voor een nieuwe locatie. Ze hield dus flink wat ballen in de lucht.
Ze was zich er ook bewust van dat ze niet het werk van drie fulltime collega’s in haar uren kon stoppen. In haar aanpak liet ze haar leiderschap zien.
Tussen neus en lippen door vertelde ze dat toen het extra druk werd ze zich afvroeg waar ze het meest van waarde kon zijn. Ze besloot dat dit dicht bij de teams was waar er van alles speelde.
Ze nam het besluit om haar mail niet meer leidend te laten zijn bij het stellen van haar prioriteiten en ook werd ze kritisch op welk vergaderverzoek ze wel en niet accepteerde. Deze aanpak had ze ook besproken met haar leidinggevende die haar daarin steunde.
Ze is in die periode meer op haar intuïtie ingegaan om te kijken waar ze het meeste waarde toe kon voegen. Als het echt belangrijk was, dan belden mensen haar en haar mail werd een archief waarin ze dingen op kon zoeken. Ze merkte dat die aanpak veel afspraken in haar agenda scheelde. Ze prioriteerde meer waar ze wel en niet bij wilde zijn en handelde veel meer vragen telefonisch af. Dat scheelde veel (reis)tijd.
In eerste instantie is deze situatie uit nood geboren omdat het gewoonweg te druk was. Nu het zo goed werkt is het nog steeds druk maar heeft ze wel het gevoel dat ze bezig is met de dingen die waarde toevoegen.
Wat er tegelijkertijd ook gebeurde is dat ze aangaf: ‘sinds ik zo werk zijn er veel minder escalaties en brandjes in de teams. Medewerkers denken zelf na over een oplossing en leggen me die voor zodat we daarover kunnen sparren. Het eigenaarschap komt meer in de teams te liggen. Ik heb nog steeds veel te doen maar heb niet meer het gevoel dat ik geleefd word door mijn agenda.’
Het is een voorbeeld van leiderschap tonen. Je niet langer laten leiden door wat er van buiten op je af komt in de mail en in vergaderverzoeken, maar uitzoomen en kijken wat er echt belangrijk is. Ze nam de ruimte om van binnenuit, intuïtief aan te voelen: waar lever ik de meeste waarde? De vraag ‘Hoe versterk ik het geheel en hoe blijf ik in verbinding?’ heeft ze daarin leidend laten zijn.
De vraag die zij zichzelf stelde kun jij ook aan jezelf stellen: waar voeg jij de meeste waarde toe?
Dat geeft heel andere oplossingsrichtingen dan je laten leiden door wat er in de buitenwereld op je af komt. Het is een vorm van leiderschap van binnenuit. Niet harder werken maar slimmer werken.
De hele groep hing aan haar lippen terwijl ze vertelde hoe ze dit had aangepakt en ze had zelf nog niet eens door hoe inspirerend dit was. Het plantte een zaadje bij mij en de rest van de groep om na te denken over hoe we dit zouden kunnen toepassen in ons eigen leven en werk. Dat is de kracht van met gelijkgestemde vrouwen uit verschillende contexten met elkaar op ontdekkingsreis zijn. Leren van en met elkaar.
PS. Wil je ook samen leren en ontdekken? De leiding terugnemen over je leven en werk? Neem dan contact met me op voor een vrijblijvend persoonlijk gesprek. Dit verplicht je tot niets. Je bent welkom!