Werk je op een toppositie, dan kun je de klok erop gelijk zetten: je krijgt commentaar. Mensen vinden altijd wel iets van wat je doet en hoe je het doet. Dat vraagt dus de nodige stevigheid als je in zo’n positie zit.
De meeste mensen in topposities zijn man. Vrouwen zijn nog steeds in de minderheid. Maar de vrouwen die zich in deze posities staande weten te houden, hebben opvallend genoeg iets met elkaar gemeen: ze zijn vrijwel altijd oudste dochter.
Hoe dat komt? Dat komt omdat oudste dochters beschikken over een groot verantwoordelijkheidsgevoel.
Op leiderschapsposities krijg je nogal wat te verduren. Je krijgt hoe dan ook kritiek over je heen.
Daarin is een opvallend verschil zichtbaar of een man of vrouw de leiding heeft. Een man op een leiderschapspositie krijgt regelmatig kritiek op de inhoudelijke keuzes die hij maakt. Een vrouw op een sleutelpositie krijgt daarnaast ook kritiek over wie zij is als mens of over haar uiterlijk. Alles wat ze doet lijkt onder een vergrootglas te worden gelegd. Van de manier waarop ze zich kleed tot hoe ze praat en beweegt. Dat zie je bijvoorbeeld in de kritiek die Femke Halsema, burgemeester van Amsterdam krijgt. Draagt zij tijdens een anti-racismeprotest een button met daarop het jaartal waarop de slavernij eindigde, dan is ze een linkse activist. Toen Eberhard van der Laan dezelfde button droeg viel er geen onvertogen woord.
Dat vraagt van vrouwen op leiderschapsposities dus nóg meer stevigheid. Want hou je maar eens staande als je niet alleen kritiek krijgt op dat wat je doet, maar ook op jou als persoon.
Zoals Femke Halsema vertelde in het interview met het Parool: ‘Ik had er alleen geen rekening mee gehouden dat ik tijdens mijn burgemeesterschap zulke harde persoonlijke aanvallen zou krijgen. Mijn persoon en mijn achtergrond maken blijkbaar een zekere emotie los. ‘Ik ken ook geen andere burgemeester – Eberhard van der Laan niet, en ook Job Cohen niet – bij wie er zo’n sterke belangstelling was voor de privésfeer.’
Oudste dochters beschikken over een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Ze dragen veel verantwoordelijkheid en kunnen dat ook goed. Ze weten zich staande weten te houden, óók als ze kritiek op hen als persoon krijgen. Zoals Femke Halsema dat beschreef in een interview met het Parool: ‘De adrenaline van Amsterdam is geweldig, ik hou van de verantwoordelijkheid die dat voor mij met zich meedraagt. Ik tors dat gewicht graag. Ik zit hier niet voor journalisten of fulltime commentatoren, ik zit hier voor Amsterdammers, en zij beoordelen mij uiteindelijk.’
Dat grote verantwoordelijkheidsgevoel is een kwaliteit die oudste dochters al van jongs af aan in het gezin van herkomst hebben ontwikkeld. Als oudste dochter deed je veel dingen voor het eerst en alleen: naar school, zwemles, studeren. Toen je broertjes of zusjes kreeg, kreeg je vaak de boodschap: ‘Let jij even op. Je moet de oudste en de wijste zijn.’ De kans is groot dat je ook waardering kreeg als je goed hielp op je verantwoordelijk gedroeg. De valkuil daarvan is dat oudste dochters gewend zijn om niemand tot last te willen zijn. Het wel alleen uitzoeken, doen of dragen.
En ze stralen vaak ook uit dat ze geen hulp nodig hebben waardoor anderen ook minder snel hulp aanbieden. En dat kan best alleen voelen, helemaal op zo’n toppositie in je werk.
Daardoor kan het soms best eenzaam voelen op zo’n toppositie. En dat is precies de reden dat ik een jaargroep start. Een groep voor maximaal 8 gelijkgestemde vrouwen. Vrouwen die oudste dochter zijn en een leidinggevende functie hebben of ondernemer zijn.
Vrouwen die verlangen naar verbinding met gelijkgestemde vrouwen. Een veilige plek waar jij niet de kar hoeft te trekken maar waar het mag gaan over jou. Een dag in de maand afstand nemen van de waan van de dag, samen sparren, leren en ontwikkelen.
Herken je jezelf hierin en wil je ook? Neem dan contact met me op: 06-44562155.