In de Kerstvakantie hebben we (naast tijd met familie en vrienden) thuis onze zolder opgeknapt. Nou ja, Peter heeft de zolder verbouwd en ik heb hand- en spandiensten verleend en het huis opgeruimd. Afgelopen weekend hebben we geschilderd en opgeruimd en nu is het gelukkig zo goed als klaar. Klussen in een huis waar je ook woont is niet mijn ding. Ik heb een hekel aan de herrie. Overal stof. Nergens bij kunnen.

Maar het resultaat mag er zijn!

Ik heb nu op zolder een fijne plek om te werken (ik zit niet meer tussen de wasmachine en wasmanden in) en Peter heeft nu in huis een fijne plek voor zijn hobby’s.

Tijdens dit soort projecten worden de verschillen tussen Peter en mij altijd heel zichtbaar. We zijn tegenpolen. Meestal werkt dat prima omdat we elkaar goed aanvullen. Maar als we samen gaan klussen is dat wel altijd ‘een dingetje’ omdat dat altijd wrijving oplevert. Peter is gestructureerd, maakt een gedegen plan en gaat dan uitvoeren. Ik begin gewoon: vaak een prima strategie maar niet in zo’n project waar echt wel wat denk, reken en meetwerk in zit.

Peter heeft in dit soort projecten de leiding. En dat is maar goed ook. Maar toch vind ik het ook lastig om me laten leiden en me te laten vertellen wat ik moet doen. Door schade en schande (een oldtimer camper opknappen zonder plan waardoor je met een camper op slopershoogte zit waar je niet mee op vakantie kan) weet ik dat een plan maken en uitvoeren in dit soort projecten het beste werkt.

Alleen klussen is vaak niet handig. Je mist vaak net een extra hand. Om te tillen. Om iets vast te houden of iets aan te geven. Daarom ben ik regelmatig mee geweest naar de bouwmarkt en was ik in en om huis bezig zodat ik kon bijspringen waar nodig. Dat scheelt een boel tijd en energie.

En waar ik het vanzelfsprekend vind dat ik bijspring bij anderen, vind ik zelf om hulp vragen tijdens het klussen nog wel ingewikkeld. Ik heb in mijn hoofd ingevuld dat Peter al druk is.

Ik vind dat ik het wel alleen kan. En dat lukt ook wel, maar het heeft ook tijdens deze klus weer voor extra werk en frustratie gezorgd. Ik ben met de ladder tegen het net gedroogde gesausde plafond aan gestoten waardoor het sauswerk beschadigde en ik opnieuw kon beginnen. Ik liep met het restmateriaal tegen de net geschilderde koof aan kwam en kon opnieuw schuren en aflakken. En dat terwijl het restmateriaal al beneden had gelegen als ik Peters plan had gevolgd en niet maar gewoon was begonnen met aflakken.

Zucht. De valkuil van uitstralen dat ik het wel zelf kan. Dat ik het zelf wil doen, geen hulp wil vragen, is typisch oudste dochter gedrag. Maar wat levert het me op? Extra werk, tijd, energie, frustratie en irritatie. Ik kan het mezelf zoveel makkelijker maken door wel om hulp te vragen. Dus die klusles neem ik mee uit een Kerstvakantie zolder opknappen.

Hoe is dat voor jou? Kun jij makkelijk om hulp vragen? Of vind je dat het allemaal zelf moet kunnen? Ik ben benieuwd!

Is om hulp vragen nog lastig? Bel, app of mail me gerust: 06-44562155 of info@aikeborghuis.nl als je met me wilt overleggen of ik je kan helpen.