Als je om je heen kijkt lijken andere mensen een fantastisch leven te hebben. Ze doen allemaal leuke dingen, ze hebben fijne vakanties en hun kinderen zien eruit om door een ringetje te halen.

Als ik op social media scroll kan ik af en toe echt het gevoel hebben dat mijn leven mislukt is. Dat ik als een saaie huismus op de bank zit in een ontploft huis en via mijn telefoon naar binnen zit te gluren bij mensen die wel een leuk leven hebben.

Je herkent die momenten misschien zelf ook. Die momenten dat je je eigen binnenkant vergelijkt met de buitenkant van iemand anders.

Wat mij in die momenten helpt is om mezelf even de toestemming te geven om niet altijd blij en gelukkig te zijn. Dat ik me alleen mag voelen. Dat mijn hoofd mag blijft malen en er even geen einde lijkt te komen aan alles wat ik van mezelf moet terwijl er geen klap uit m’n vingers komt.

Inmiddels weet ik ook: zo’n rotdag hoort er af en toe bij. Je leven is gewoon niet altijd geweldig en leuk. Je cyclus kan daar ook mee te maken hebben. Het is ook de vraag hoe je met jezelf omgaat op zo’n mindere dag. Ben je een beetje lief en zacht voor jezelf of word je streng en kritisch? Als je een avond vroeg naar bed gaat ziet de wereld er de dag erna vaak alweer iets lichter uit.

Als zo’n periode te lang duurt en je stelt jezelf de vraag steeds vaker: is dit het nu? Dan kan het een teken zijn dat je de verbinding met wie je in de kern bent wat bent kwijtgeraakt. Dat is een uitnodiging om het anders te bekijken of te gaan doen.

Dat klinkt makkelijker dan dat het is en het lukt je vaak ook niet alleen. Als je het antwoord zelf had kunnen vinden dan had je het zelf al opgelost. De kans bestaat dat je al eindeloos hebt zitten nadenken over je volgende stap, maar het antwoord ligt niet in je hoofd.

Dat kan best confronterend zijn. Weten dat je het wel anders zou willen, maar niet precies weten hoe. Helemaal voor oudste dochters die gewend zijn om alles alleen op te lossen. Maar weet je? Dat hoeft helemaal niet. Je mag om hulp vragen. Ja, ook jij, de steun en toeverlaat van alles en iedereen.

Het is belangrijk om je eigen plek in te nemen en als je dat hebt gedaan, om weer te vertrouwen op je intuïtie en je innerlijk weten, je innerlijk kompas. Als je dichter bij jezelf komt laat je je minder uit balans brengen door alles wat er in je omgeving gebeurt en kun je vertrouwen op jezelf. Jezelf heb je tenslotte altijd bij je.

Het zit al in je en het vraagt van jou dat je tijd en ruimte creëert om stil te staan bij wat jij wilt. Uitzoomen, afstand nemen en vertragen om je weer te verbinden met jezelf.

Kun je wel wat hulp gebruiken? Om je eigen plek en ruimte in te nemen en te ontdekken wat je volgende stap is? Weet dat we je graag helpen. Je bent welkom!