Kiezen voor wat goed voor jou is, schuiven we makkelijk op de langere baan. Nu is niet de juiste tijd. Straks. Later. Je weet wat je nu hebt en dat is best oké. Toch?

Maar als je je leven een cijfer zou geven is dat een krappe voldoende en dat maakt kiezen voor wat goed is voor jou extra ingewikkeld. Want je weet wat je hebt en hebt totaal geen garantie voor hoe het eruit ziet als je die keuze voor jezelf wél maakt. Dat is spannend en kan angst oproepen.

Herkenbaar? Dat komt omdat oudste dochters zorgzaam zijn en vaak niet geleerd hebben om zichzelf en hun eigen behoeften centraal te stellen. We hebben vaak geleerd dat we juist eerst voor anderen moeten zorgen en dan pas voor onszelf. Dat helpt ons om erbij te horen in de groepen waar we deel van uitmaken, want we voelen haarfijn aan wat daarvoor nodig is. We kennen de (on)geschreven regels in de groepen waar we ons in bewegen.

Natuurlijk: de behoefte om erbij te horen is een aangeboren menselijk verlangen. We willen deel uitmaken van een groter geheel. Dat is logisch. En omdat dit een primaire behoefte is, proberen we er ook aan te voldoen. We passen ons aan. Streven naar goedkeuring.

Maar in plaats van dat dat helpt, staat het gevoel van erbij horen ons eerder in de weg. Het maakt dat je minder trouw bent aan jezelf.

Ga maar na… Als jij kiest voor wat jij wilt dan zijn daar vaak ook andere mensen bij betrokken. Je bent als oudste dochter zorgzaam voor je omgeving en vanuit die zorgzaamheid wil je niemand kwetsen of pijn doen. Zelf keuzes maken zou wel eens kunnen zorgen dat dat gebeurt. Dus doe je het niet. Je voelt je loyaal en regelmatig schuldig als je nadenkt over de keuze die je diep van binnen weet dat je te maken hebt omdat deze keuze ook anderen raakt.

De valkuil daarvan is dat oudste dochters eerst zorgen voor anderen en daardoor minder goed zorgen voor zichzelf. De paradox is namelijk: als je niet goed zorgt voor jezelf, kan je op langere termijn ook niet goed voor anderen zorgen.

Bovendien kan je pas bij de groep horen, bij het grotere geheel, als je bij jezelf hoort. Soms betekent dat dat je alleen durft te staan. Dat vraagt lef en moed.

Kies jij al voor jezelf? En hoe dan?

 

PS. Voel je diep van binnen dat je het anders wil en ben je toe aan een volgende stap? Neem gerust contact met me op voor een persoonlijk adviesgesprek. Dat is vrijblijvend en verplicht je tot niets. Je bent welkom!