Het coronavirus raakt ons allemaal. Hoe is het met jou?
Werk je in een vitaal beroep? Dank je wel voor wat je doet voor ons allemaal.
Heb je geen vitaal beroep, werk je thuis en help je thuis je kinderen met schoolwerk? Dank je wel.
Ben je ondernemer of zzp-er en zie je dat je agenda ineens is leeg geveegd en help je waar je dan? Dank je wel.
Kijk je om naar je buren en mensen die het nodig hebben? Dank je wel.
Heb ik je niet genoemd in bovenstaand rijtje? Dan ook dank je wel voor wie je bent.
De afgelopen week heb ik zelf als een rollercoaster ervaren. En ik kan me voorstellen dat dat voor jou ook zo zou kunnen zijn. Alles is anders en toch ook niet. Alle gevoelens zijn deze week wel voorbij gekomen. Van heel positief en lekker aan het creëren tot lamgeslagen op de bank omdat ik het even niet meer wist. En dat is oké.
Ik heb echt mijn ogen niet gesloten voor wat er nu gebeurt in de wereld en wat er nog op ons af komt. Toch wil ik me niet laten leiden door angst maar door liefde en vertrouwen.
We zijn nu met z’n vieren thuis. En ook dat is wennen. Hoe pakken we dat aan? Wat werkt wel en wat werkt niet? We gaan in gesprek, maken afspraken, evalueren en stellen bij.
Ik sta ook verbaasd over hoe snel we ons kunnen aanpassen aan de situatie. En dan bedoel ik niet alleen thuis, maar in heel Nederland. In heel de wereld. Samen zetten we onze schouders eronder en doen we wat we kunnen.
Waar we eerst lang over bepaalde onderwerpen in gesprek waren en de voor- en nadelen afwogen: nu doen we het.
Op afstand onderwijs? Binnen een week hebben onze dochters de eerste online lessen thuis kunnen volgen.
Het file-probleem met alle mileuconsequenties die daarbij horen? De afgelopen week zijn er geen files geweest.
Teveel druk op bepaalde beroepsgroepen? Collega’s springen bij waar nodig. Oud-medewerkers melden zich om te helpen waar ze kunnen.
Plaats- en tijdonafhankelijk werken en op afstand vergaderen? Het is even puzzelen hoe de tools werken, maar het eerste teamoverleg heeft al plaatsgevonden op afstand.
Burenhulp en naar elkaar omkijken? We doen het gewoon. Whatsappgroepen waarin mensen naar elkaar omkijken schieten als paddestoelen uit de grond. Of even uitreiken door te bellen naar de mensen die alleen zijn.
Te weinig mondkapjes? Dan maken we ze gewoon zelf.
We weten nog niet hoe de komende tijd eruit gaat zien. Maar de initiatieven die ik om me heen zie ontstaan en de veerkracht die we hebben geeft hoop en vertrouwen voor de toekomst.
Met elkaar. Naast elkaar.
PS. Als je even behoefte hebt aan een luisterend oor: ik ben er. Bel me gerust: 06-44562155.