Het leven staat even stil…

Op 14 oktober 2017 stond ons leven ineens stil. Die dag kreeg ik van mama een telefoontje: het is niet goed met papa. Je moet nu komen. Die dag bleek onze lieve, handige en sportieve papa van het ene op het andere moment (hij had net 24 kilometer geschaatst) ineens heel ernstig ziek.

Een enorme klap

Als ik terugkijk naar die tijd was het een emotionele periode. Heen en weer geslingerd door hoop, angst en verdriet. Maar ook bijzonder om te ervaren hoe verbonden je vaak onbewust toch nog bent met het gezin waarin waarin je opgegroeid bent. Ikzelf, maar ook mijn zusjes hebben alles uit hun handen laten vallen en die periode was ondanks de angst en het verdriet ook warm en verbonden. De vakantie die we toen met z’n allen gepland hadden in de herfstvakantie werd afgeblazen. Logisch ook. Alle focus ging uit naar het herstel van papa.

We spoelen de klok een jaar vooruit

Een jaar later. Herfstvakantie 2018. We zijn in Sintra, Portugal. Met het hele gezin.
En als ik het dan heb over het gezin dan bedoel ik mijn gezin van herkomst. Het gezin waarin ik geboren. Met mijn ouders, mijn twee zusjes, onze partners en kinderen. Plus één want we hebben ook weer een nichtje mogen verwelkomen in de familie. Volle bak dus. 

Het was een mooie week

Het was een mooie en intense week. De zon scheen. De omgeving was prachtig. Het gezelschap fijn. Dankbaar voor het feit dat dit kon. Dat we deze week met elkaar hebben kunnen doorbrengen. Maar ook intensief en confronterend. Intensief omdat ik al introvert ook graag tijd alleen doorbreng en dat is niet altijd even makkelijk met 15 mensen in een huis. Dan is een week best lang. En ook confronterend voor mezelf omdat ik dan weer ervaar hoe hardnekkig bepaalde patronen in mij aanwezig zijn. 

Hardnekkige patronen

Waar ik mezelf in zo’n week op betrap (maar ook de spiegel voorgehouden krijg) is mijn neiging om me verantwoordelijk te voelen voor hoe iedereen zich voelt. In de gaten te houden of iedereen het wel naar zijn zin heeft. De neiging om voor anderen te zorgen, terwijl ze dat prima zelf kunnen.

Dat is een patroon dat ik goed ken: ik pas me gemakkelijk aan om de harmonie te bewaren. Dat heb ik sterk ontwikkelt in het gezin waarin ik geboren ben. Maar dat patroon herhaal ik ook in mijn relatie met manlief, in vriendschappen en in mijn werkcontext.

De appel valt niet ver van de boom

Die patronen zijn lang niet altijd erg, want verbergen vaak ook veel kwaliteiten in zich: in een groep weet ik vaak feilloos wat ik kan doen om de groep bij elkaar te brengen en houden. En soms zit dat me ook in de weg want ik kan dat goed, maar het kost me ook veel energie. 

En toch het heeft me ook gebracht waar ik nu sta in mijn leven

Onlangs mocht ik als spreker mijn verhaal delen bij het inspiratie event georganiseerd door Jorine Wolf en Wilma Licht. Heel spannend. Mijn innerlijke rechter kwam keihard om de hoek zetten: wie denk je wel dat je bent. Jij anderen inspireren met jouw verhaal? Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg. 

Uit mijn comfortzone 

En toch heb ik het gedaan, hoe spannend ik het ook vond. Na een paar keer diep ademhalen begon ik mijn verhaal over het-aangepaste-meisje-effect. 

Over hoe ik mijn hele leven (on)bewust aan het zoeken ben geweest: pas ik me aan of ben ik trouw aan mezelf? Ik heb gedeeld hoe opstellingen me hebben geleerd om mijn eigen plek in te nemen. En wat die reis me tot nu toe heeft opgeleverd. Mijn verhaal vertellen was heel spannend om te doen, maar het smaakt zeker naar meer!

Na mij deelde Annemieke haar verhaal met ons. Een inspirerend levensverhaal over de waarde van tijd, van waarde zijn in je eigen leven en dat van je dierbaren. Dat je je vaak pas echt bewust wordt van de waarde van tijd en hoe je die tijd besteed als je onverwachts geconfronteerd wordt met ziekte.

Soms hebben we die wake-up call nodig

Maar het mag ook op de zachte manier…

Want stel jezelf maar eens de vraag: wat zou jij het allerliefste doen alles mogelijk zou zijn?

En wat belemmert je om daar nu al stappen in te zetten? Zit je misschien nog vast in oude (familie)patronen? Durf je niet zo goed? Weet je eigenlijk niet wat je echt wilt? En met wie wil je heel graag meer tijd doorbrengen? 

Ik hoor graag van je! 

Ik wens je een fijne dag!

Hartelijke groet,

P.S. Wil je je eigen familiepatronen onderzoeken?
Op dinsdagavond 13 november begeleid ik weer een avond opstellingen in Deventer. Je bent heel welkom om je vraag te onderzoeken.

P.S. Wil jij je niet langer aanpassen maar je eigen weg gaan? 
Ben je toe aan meer plezier, energie en voldoening? Vraag dan een vrijblijvend persoonlijk adviesgesprek aan. 

~ NIEUW! ~
De eerste deelnemer is gestart in het online en offline coachprogramma De blije ondernemer. Zodat je onderneemt met meer plezier, fijne klanten en voldoening. Wil jij daar meer over weten en kijken of het programma bij je past? Maak dan een vrijblijvende afspraak voor een persoonlijk adviesgesprek. Ik help je graag!