Zaterdagmiddag. Ik ben op pad als mijn man Peter belt. Hij is niet zo’n beller en doet dat alleen als er wat aan de hand is. Als hij vraagt: “Wil je even in de app kijken of je deze brillenkoker herkent?” en daarna wil ophangen voel ik nattigheid en vraag hem wat er aan de hand is. Peter mompelt iets over politie en een insluiper, dus ik snel naar huis.
Thuis staat er een agent bij het gangetje naar de tuin en binnen is de politie de aangifte aan het opnemen. Wat blijkt? We hebben een insluiper in huis gehad terwijl Peter boven bezig was.
Hij hoorde iets vallen en dacht dat een van onze dochters thuisgekomen was, dus liep hij naar beneden waar op dat moment niemand aanwezig was. Daar rook het naar sigaretten en dat was vreemd – wij roken allemaal niet. Dus liep Peter naar de tuin en zag daar in het gangetje de insluiper staan met onze beveiligingscamera, een laptop, telefoon, portemonnee en autopapieren in zijn handen.
Peter bedacht zich geen moment en riep: “Hier met die spullen!”
De insluiper zette het op een lopen met Peter – veel lawaai makend om de buren te waarschuwen – op zijn hielen. Het is hem gelukt om de boef te overmeesteren en op hem te gaan zitten zodat hij geen kant meer op kon. De gealarmeerde buren belden vervolgens de politie, die even later met vijf wagens en gillende sirenes uit alle hoeken en gaten van Deventer de straat inreden om de insluiper is in te rekenen.
Op dit soort momenten wordt je veiligheidsinstinct getriggerd en over het algemeen reageer je dan door te vechten, vluchten of bevriezen. Peter reageerde in dit geval door te ‘vechten’ en erachteraan te gaan. Gelukkig was de insluiper ongewapend en is goed afgelopen. Al is en blijft het een naar idee dat er iemand in je huis rond heeft gelopen die daar niets te zoeken had, terwijl Peter gewoon thuis was.
In dit voorbeeld zie je dat je alleen de held kunt zijn in je leven als je in beweging komt. Dat is niet altijd makkelijk. Je kunt je dan, net als Peter letterlijk was, een held op sokken voelen. Of een heldin.
Heldin op sokken
Oudste dochters zijn soms heldinnen op sokken. Wanneer je hen vraagt naar hun dromen, dan weten ze die vaak niet zo goed. Alleen op het dromen zelf kan al een rem zitten. Je herkent vast wel een of meer van deze stemmetjes:
- “Ja maar, dat is niet haalbaar.”
- “Ja maar, dat kan helemaal niet.”
- “Ja maar, daar heb ik geen tijd/geld/energie voor.”
- “Over een paar jaar, als…”
Om vervolgens weer over te gaan op het afwerken van alle dingen waarvoor je je verantwoordelijk voelt en je dromen uit te stellen tot… ooit?
Zonde! Daardoor houd je jezelf (on)bewust klein, terwijl ook jij dromen hebt – kleine en grote. Je kunt ze herkennen aan het woordje’ eigenlijk’:
- Eigenlijk zou ik wel een andere baan willen…
- Eigenlijk zou ik mijn bedrijf willen doorontwikkelen…
- Eigenlijk zou ik die droomreis met mijn gezin willen maken…
- Eigenlijk zou ik wel een huis willen meer in verbinding met de natuur…
Maar waarom trekken we als oudste dochters niet allemaal gewoon onze sokken uit? Waarom worden we geen heldinnen met stoere wandelschoenen of mooie pumps?
Het woord ‘SOK’ kan ook staan voor Succes, Oordelen en Keuzes maken en de angst voor die drie dingen.
Angst voor Succes
Je kunt denken dat je minder tijd en ruimte zal overhouden voor de dingen die je echt belangrijk vindt op het moment dat je je dromen waarmaakt en succesvol bent. Wat ik regelmatig hoor is de angst dat je nog harder zal moeten werken als je je dromen serieus neemt. Of je kunt het stemmetje horen: ‘Straks val ik door de mand.’ Deze zelfsabotage is onbewust aanwezig.
Oudste dochters denken dat ze bang zijn om te falen, terwijl ze eigenlijk bang zijn voor wat er zou gebeuren op het moment dat het wél lukt. Succes gaat voor oudste dochters over betekenisvol zijn, datgene doen wat je goed kunt en daarmee het verschil maken. Dat kan ook stap voor stap.
Angst voor Oordelen van anderen
Oudste dochters kunnen ook vrezen voor de oordelen van anderen: wat zullen anderen ervan denken? Het stemmetje van vroeger: ‘Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg’ komt regelmatig voorbij.
Angst om Keuzes te maken
Wanneer je je dromen wilt realiseren, dan zul je iets anders moeten doen dan je tot nu toe gedaan hebt. Je zult keuzes moeten maken. Op het moment dat je niets doet, verandert er ook niets.
Betekent dit dat je je leven rigoureus om moet gooien? Nee, dat is echt niet per se nodig. Maar weten wat je wilt en daar stapje voor stapje naartoe bewegen geeft energie en een fijn gevoel, omdat je niet langer op de bijrijdersstoel van je leven zit maar op de bestuurdersstoel. Kijk ook eens naar de verborgen winst van geen keuzes maken; je raakt ook iets kwijt als je een keuze maakt en mensen willen liever niets verliezen.
Op welk gebied in je leven voel jij je nog een held op sokken? En wil je daar verandering in brengen? Dan zou je mijn boek ‘Het verborgen leiderschap van oudste dochters kunnen bestellen. In het boek ontdek hoe je stap voor stap het leiderschap terugneemt over je eigen leven. Je bestelt het boek hier. Als de derde druk rond 31 mei van de pers af rolt, ontvang je ‘m als eerste.