Het grootste misverstand over familieopstellingen
Een vraag die ik regelmatig krijg is: Als ik een vraag wil inbrengen bij een familieopstelling moet ik dan mijn hele familie meenemen?
Als je kijkt naar de naam familieopstellingen is dit een hele logische vraag. De naam roept soms verwarring op. Het is wat mij betreft het grootste misverstand dat er bestaat over familieopstellingen.
Nee, het is niet nodig om je hele familie mee te nemen als je een opstelling doet. Liever niet zelfs. Vaak slaakt iemand dan een diepe zucht van verlichting.
Patronen die je in de weg zitten
Veel van de patronen waar je in vastloopt als je volwassen bent zijn ontstaan in je jeugd. In het gezin waarin je bent opgegroeid. Als klein meisje of kleine jongen voelde je misschien wat spanning tussen je ouders en ben je gaan bemiddelen. Of je bent je gaan aanpassen als het brave meisje dat waardering en erkenning kreeg als ze goed hielp of voor haar broertjes zorgde.
Toen je opgroeide wist je niet beter dan dat je dit deed. Nu je volwassen bent kunnen dit soort patronen behoorlijk in de weg gaan zitten. Het contact met je broertjes raakt bijvoorbeeld verstoord, omdat je teveel over ze moedert en ze intussen zelf volwassen zijn. Ook in je werk kan je bijvoorbeeld last hebben van het aangepaste brave meisje van vroeger als je andere stappen wilt zetten in je carrière en merkt dat je jezelf onnodig klein houdt of verstopt.
Kijken met een opstelling kan heel zinvol zijn als je merkt dat je worstelt met een vraag of thema en er niet de vinger achter krijgt wat er nu onbewust speelt. Hoe ik het zelf vaak omschrijf: gebeurt iets één keer dan is het een incident. Gebeurt iets twee keer dan is dat toeval. Gebeurt iets drie keer dan heb je een patroon te pakken. Dan is het zinvol om je vraag met een opstelling te onderzoeken.
Hoe gaat het in zijn werk?
Zelf begeleid ik regelmatig opstellingen. Daarin ben je welkom met je vraag. Naast mensen met een vraag zijn er ook mensen aanwezig die beschikbaar zijn om in jouw vraag te staan. Samen met jou verhelder ik waar je tegenaan loopt en waar je naar verlangt. In overleg met jou vraag ik dan mensen om in de opstelling te gaan staan in plaats voor familieleden uit jouw vraag. We maken je vraag dus beeldend en ruimtelijk door mensen in de ruimte neer te zetten.
Zo ontstaat voor jou een ander beeld. Waar je eerst middenin je vraag zat, kun je nu toekijken en krijg je een ander perspectief op je vraag. Als begeleider vraag ik mensen wat ze ervaren op verschillende plekken. Dit geeft nieuwe inzichten en mogelijkheden om een andere stap te zetten.
Wat levert een opstelling je op?
Nieuwe inzichten en een ander perspectief op je vraag waardoor het mogelijk is om een andere stap te zetten. Een stap die je eerder nog niet gezien had. Veel vraaginbrengers geven ook aan veel meer innerlijke rust en vrijheid te ervaren om andere stappen te zetten.
Worstel jij ook met een vraag en krijg je er de vinger niet achter wat er speelt?
Kijk hier voor meer informatie en data over opstellingsworkshops die ik organiseer. Ik help je graag!
Hartelijke groet,
