Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid. In onze opvoeding hebben mijn zusjes en ik geleerd om onze eigen boontjes te doppen. Dat heeft ons veel gebracht en daar ben ik nog altijd dankbaar voor. Zo heeft mijn vader me geleerd hoe ik een lekke fietsband kan plakken. Mocht ik in groep 7 meedoen met een cursus techniek voor meiden. En heb ik tijdens mijn highschooljaar in Australië een tijd lang lessen houtbewerking en lassen gevolgd.
Maar die instelling heeft ook een nadeel. Want waar ik mezelf en veel van de vrouwen om me heen regelmatig op betrap is dat ze onafhankelijkheid en hun eigen boontjes kunnen doppen verwarren met dingen alleen moeten kunnen en doen.
Zo heb ik een keer zelf bijna een huwelijkscrisis veroorzaakt thuis met mijn impulsieve actie om een vaatwasser voor op kantoor te bestellen zonder goed na te denken over de consequenties. 😉 Ik had niet goed nagedacht over de wateraansluiting en afvoer van de vaatwasser. Daar bovenop bleek ik ook nog een inbouw vaatwasser besteld te hebben in plaats van een losstaande vaatwasser. Dat had ik niet in de gaten voordat ik hem al helemaal had uitgepakt en op zijn plek had gezet. Toen voelde ik hem al wel aankomen: dit heb ik niet handig aangepakt.
Eenmaal thuis ging ik met Peter in gesprek. Ik vroeg hem of hij me kon helpen. Daartoe is Peter altijd bereid. Maar… hij heeft er wel een hekel aan om achteraf fouten van een ander te moeten corrigeren. Peter baalde: “Waarom heb je niet even om hulp gevraagd voordat je de vaatwasser bestelde?”
Daar zat nu net het lastige punt. Het is mijn bedrijf. Het is mijn verantwoordelijkheid. Hij werkt ook volledig. Ik wilde hem niet tot last zijn. En juist door dat niet te doen heb ik mijzelf en hem in een lastige situatie gebracht. Want mijn impulsieve actie heeft veel tijd, energie, frustratie en extra geld gekost. Dankzij de hulp van Peter werkt de vaatwasser inmiddels wel.
Om me heen zie ik dit soort dingen ook vaak gebeuren. Veel oudste dochters vinden dat ze onafhankelijk moeten zijn en proberen dus dingen alleen te doen of alleen op te lossen. En dat klopt niet.
Het is niet zo dat we onze onafhankelijkheid kwijtraken als we iemand om hulp moeten vragen. Bijvoorbeeld om een kast in elkaar te zetten, als we moeten verhuizen, als we even oppas nodig hebben voor de kinderen of als we advies nodig hebben. Je kunt nog steeds een onafhankelijke vrouw zijn als je om hulp vraagt en het samen doet.
Maar waarom is dat toch zo lastig voor veel oudste dochters?
Veel oudste dochters stralen uit dat ze het zelf wel kunnen en oplossen. En doordat we dat uitstralen krijgen we niet vaak hulp aangeboden. We vinden hulp aannemen vaak ook wat ingewikkeld omdat we het gevoel hebben dat we dan de ander iets verschuldigd zijn.
Met die onbewuste overtuigingen maken we het onszelf onnodig lastig. Bovendien verliezen we er veel tijd en energie mee.
Herkenbaar? Wat zijn de dingen waar jij al een tijd tegenaan hikt en waar zou je wel wat hulp bij kunnen gebruiken? En wie zou je daarvoor kunnen vragen?