Waar we ons niet altijd bewust van zijn als we een relatie krijgen is dat je er ook ‘ineens’ een schoonfamilie gratis en voor niets bijkrijgt. In veel gevallen gaat dit prima maar soms kan het ook gebeuren dat het niet klikt met je schoonfamilie.
Net als jij is je partner is opgegroeid met de normen en waarden die gelden binnen het gezin waarin hij of zij is opgegroeid: ‘zo doen we dat hier.’
In de praktijk is het vaak zo dat je de patronen die je in het gezin waarin je bent opgegroeid kende, onbewust meeneemt je relatie in. Dat kan soepel verlopen als jullie normen en waarden overeenkomen, maar kan ook tot frictie leiden.
In het begin van je relatie ben je verliefd, waardoor je je helemaal niet zo bewust bent van deze patronen. Die verschillen tussen beide familiesystemen worden vaak pas zichtbaar als jullie samen een gezin starten. Dan ontstaat er een nieuw familiesysteem en worden ‘normen en waarden’ uit de gezinnen van herkomst zichtbaarder.
Je kunt dan te maken krijgen met een loyaliteitsconflict: je wilt het graag goed doen voor je ouders en schoonouders, maar wilt ook keuzes maken voor je eigen gezin. Dit kan voor spanning zorgen in de familie.
Wat hierin een helpend basisprincipe is, is dat het nieuwe systeem voor het oude systeem gaat. Dus voor het gezin van herkomst waarin je geboren en opgegroeid bent. Dit is ook logisch want het nieuwe systeem is kwetsbaarder en je kind(eren) zijn voor het overleven afhankelijk van jou. Dit weten kan helpend zijn als je voor een keuze staat waarbij er een beroep op je loyaliteit wordt gedaan: kies ik voor mijn eigen gezin of ben ik trouw aan het gezin van herkomst van mij en/of mijn partner?
Weten dat hier vaak schuldgevoel bij komt kijken is ook helpend. Dat schuldgevoel heeft ermee te maken dat je ontrouw wordt aan het gezin waarin je opgegroeid bent en is – nu je volwassen bent – een goed teken. Het is namelijk de bedoeling dat je je eigen keuzes maakt en jouw eigen leven leeft.
Als er een nieuw familiesysteem ontstaat is de kans groot dat jij meer loyaliteit voelt naar jouw gezin van herkomst en je partner naar zijn/haar gezin van herkomst. Door de bloedband ben je met je eigen familiesysteem meer verbonden. Ze hebben het niet voor niets over de ‘warme’ of ‘koude’ kant.
Als je frictie voelt met je schoonouders, kan het fijn zijn om hen innerlijk hun plek te gunnen als schoonouders. Zonder hen was je partner er niet geweest. Dat besef kan het contact soepeler maken.
Het kan zijn dat je partner af en toe klaagt of moppert over de eigen ouders. Of een grapje maakt over zijn/haar ouders. Het kan dan verleidelijk zijn om daarin mee te gaan. Toch is het slim om dat niet te doen. Op het moment dat jij negatief spreekt over de ouders van je partner dan keur je onbewust en onbedoeld een deel van je partner af. Die bestaat tenslotte voor 50% uit het DNA van hun vader en 50% van het DNA van hun moeder.
Betekent dit dat je in het contact met je schoonouders en je ouders over je grenzen heen moet laten gaan? Zeker niet. Je mag altijd gezonde grenzen stellen vanuit je volwassen plek.