De kloof tussen wat ik moet doen en wil doen

Een paar jaar geleden begon het te knagen. Ik voelde dat er iets speelde, maar kreeg er niet de vinger achter wat er nu precies aan de hand was. Totdat ik een beginnende kloof opmerkte tussen wat ik volgens de organisatie moest doen waar ik werkte en wat ik eigenlijk met mijn werk en leven wil doen.

Ik wil van betekenis zijn

Ik wilde met mijn werk een zinvolle bijdrage leveren aan een mooiere wereld en ik voelde dat de Excelsheets en rapportages waar ik me mee bezig hield daar onvoldoende aan bijdroegen. De organisatie waarin ik werkte verwachtte dat ik dingen deed, die niet strookten met mijn persoonlijke gevoelens en gedachten. Lange tijd waren die gevoelen en gedachten niet sterk genoeg om me ervan te overtuigen om van koers te veranderen en bleek ik in het door de organisatie gewenste patroon doorgaan.

Alleen de context veranderen werkt niet

Zelf ben ik op een gegeven moment nog van organisatie veranderd, maar ook daar liep in vast. Je kunt de context wel veranderen maar als je hetzelfde patroon herhaalt, dan is dat niet de oplossing.

Als ik om me heen kijk zie ik het veel: mensen die zich niet geïnspireerd voelen door wat het bedrijf waar ze werken van ze verlangt. Het doodt haast de inspiratie en motivatie die ze ergens diep van binnen wel voelen. En hoe hoger je komt op de carrièreladder, des te meer verzand je in rapportages en beleid en hoe minder geïnspireerd je raakt.

Dat is wat mij gebeurde toen ik in 2008 in een burn-out belandde. Het heeft een tijd geduurd voordat ik erachter kwam dat wat ik deed in mijn werk en leven mij niet meer gelukkig maakte.

De kloof tussen wat ik doe en wie ik in de kern ben

In die periode werd ik me bewust dat deze kloof te maken heeft met een afsplitsing tussen wat ik deed en de persoon die je in de kern bent.

Een symptoom van deze afsplitsing is ons niveau van geluk en welzijn en daarmee verbonden zaken als burn-out en depressies. Burn-out en depressie zijn de laatste vijftig jaar sterk toegenomen, zelfs in landen waar de materiële levensstandaard goed is.

Daarna ontstond een lange zoektocht om te leren weer in verbinding te komen met de bronnen van mijn energie en mijn beste werk.

Voor mij is het herkennen van deze beginnende scheuren tussen eisen van buitenaf en innerlijke verlangens en behoeften heel belangrijk. Want als daar geen aandacht aan wordt besteed, kunnen ze snel uitgroeien tot grotere defecten zoals burn-out, depressie of erger.

Als je aandacht gaat schenken aan de beginnende scheurtjes, zul je ze gaan herkennen als signalen die je vertellen dat je je leven stap voor stap moet veranderen.

Hoe is dat voor jou?

Ervaar jij beginnende scheurtjes bij jezelf? En welke eerste stap kun je zetten om aandacht te geven aan wat jouw diep van binnen drijft?

Hartelijke groet,