Als ik in gesprek ben met oudste dochters op een leiderschapspositie dan hoor ik regelmatig: ik kom niet toe aan mijn eigen werk. Ik ben alleen maar bezig met brandjes blussen! 

Dat is niet zo gek. Oudste dochters willen vanuit hun grote verantwoordelijkheidsgevoel graag resultaten bereiken. Ze denken nog weleens: “Als ik het doe weet ik in ieder geval zeker dat het goed gaat”. Of: “Ik kan het beter en sneller dan de ander, ik doe het wel even”. Ze geven daardoor medewerkers niet altijd de ruimte om het op hun eigen manier op te lossen. 

Als ik vervolgens vraag of ze dit ook in andere contexten herkennen dan valt het soms even stil… 

Na een korte stilte vertellen ze vaak dat het vroeger thuis ook gebeurde. Ze zagen waar de gaten ontstonden en sprongen er meteen in. Ze namen het vaak over als papa of mama er niet was of als ze druk waren en zorgde voor hun broertjes en zusjes.

Als ik ze dan de vraag stel: ‘was dit jouw verantwoordelijkheid?’
Dan beamen ze vaak dat dit niet het geval is. 

Als je als kind bent gaan zorgen voor je ouders en broertjes en zusjes dan sta je niet op je eigen plek in het familiesysteem. Je bent je onbewust en uit liefde voor het familiesysteem groter gaan maken om het met iedereen goed te laten gaan. Maar als je zorgt voor alles en iedereen dan kom je niet toe aan wat jij eigenlijk wilt.

Als je dit patroon herkent vanuit je familiesysteem dan bestaat de kans dat je het onbewust herhaalt in je werk. 

Door vanuit je grote verantwoordelijkheidsgevoel in gaten te springen die vallen of dreigen te vallen kun je onbewust de moeder worden van je medewerkers. De medewerkers kunnen zich in reactie op jouw gedrag afhankelijk gaan gedragen, bijna als kinderen. In plaats van het eigenaarschap en de verantwoordelijkheid te nemen voor hun eigen werk en jou alleen te vragen om goedkeuring, advies of hulp. 

In de samenwerking en interactie met een ander gaat het altijd om een uitwisseling: een actie-reactie. Als jij je anders opstelt en gedraagt dan heeft dit invloed op de reactie van de ander. 

Als jij je eigen volwassen plek als leider inneemt, dan geef je medewerkers de ruimte om ook hun eigen plek in te nemen als volwassenen en professionals. Je zult merken dat medewerkers op termijn meer verantwoordelijkheid op zich gaan nemen en dat jij meer ruimte krijgt voor het werk waarmee je echt het verschil kunt maken. 

Als leider is het belangrijk dat jij je eigen plek inneemt in het systeem. Dan kun je de leider zijn in plaats van de moeder of de manager. Het maakt jou vrijer en je teamleden steviger. 

Hoe stevig jij op je eigen plek staat in het familiesysteem en in je werk is bepalend voor hoe jij je team leidt.

Als je merkt dat je vooral bezig bent met brandjes blussen en niet aan je eigen werk toekomt kun je er vanuit gaan dat je niet op je eigen plek staat. 

Hoe waardevol zou het voor je zijn om je bedrijf of organisatie wel te leiden vanuit innerlijke rust en stevigheid? En je die dingen kon doen die echt het verschil maken? Dit is een van de dingen die je leert in mijn jaargroep zodat jij de leider kunt zijn waarvan je voelt dat die in je zit, maar die er nu nog niet helemaal uitkomt. 

Wil je ook leren hoe jij stevig je eigen plek en ruimte in kunt nemen waardoor je door minder hard hoeft te werken en juist meer impact maakt? En hoe je tegelijkertijd meer tijd en ruimte overhoudt voor jezelf en de dingen die voor jou belangrijk zijn? Weet dat je welkom bent om te onderzoeken of het jaarprogramma bij je past. Ik ga graag met je in gesprek

Je bent welkom!