Wanneer heb jij voor het laatst je comfortzone opgerekt?

Na het klussen in onze camper wilde ik maar één ding: vakantie.

Even niets moeten.

De camper is op dit moment nog niet klaar voor vertrek (toch jammer).

Dan maar een beetje wegdromen over verre bestemmingen op internet.

En toen gebeurde het…

Ik zag een mooie aanbieding voor een verrassingsreis!

Even appen met een dierbare vriendin en in een spontane actie een paar dagen weg geboekt.

Nog geen idee waar naartoe. Twee weken voor vertrek zouden we de bestemming horen. Niets voor ons, wij, die allebei graag de touwtjes in handen hebben. Urenlang kunnen uitpluizen wat de beste bestemming of deal is.

Dit keer hadden we weinig eisen: we willen naar de zon. En een boek kunnen lezen zonder gestoord te worden. Ook wil ik wel thuis zijn rondom de eindmusical en wendagen voor de meiden in hun nieuwe klas en school.

De voorpret was al heerlijk: weten dat je een paar dagen met niemand rekening hoeft te houden. Even zonder kinderen. Geen verplichtingen.

Gewoon twee vriendinnen die elkaar al kennen vanaf de middelbare schoolleeftijd en elkaar de ruimte gunnen om te doen waar we zin in hebben. Dat kan alleen en samen.

Dat kan ik niet maken!

Het schoot nog even door me heen voordat ik boekte: Dat kan ik niet maken! Ik heb al afspraken staan in die paar dagen. Dan laat ik manlief alles alleen opknappen.

Maar manlief zei: Ga gewoon. Ik regel het hier thuis wel.

Zo gezegd zo gedaan.

Even een paar dagen geen lunchtrommels vullen, school- en gymtassen pakken, kinderen op tijd naar school, boodschappen doen, eten koken, werken, rondslingerende schoenen opruimen, heen en weer rijden naar sportclubjes en andere activiteiten.

Twee weken voor vertrek kwam de mail binnen:

We gaan naar Mallorca!

En zo kwam het dat ik vorige week een paar dagen vrij was en met een goed boek afwisselend op het strand en aan het zwembad lag. Zon, zee, strand. Palmbomen. Helderblauw water. Heerlijk! Even voor niemand hoeven zorgen. Met niemand rekening hoeven houden.

En tsja…als je dan op zo’n eiland bent, wil je het eiland eigenlijk ook wel verkennen. Op Mallorca stikt het (naast de toeristen) van de hotels en van de autoverhuurbedrijven. We keken elkaar aan: zullen we dan toch een auto huren?

Ik durf niet…

Wel een beetje spannend. Een auto huren die ik niet ken. Op een eiland waar ik de weg niet weet. Het gebied wat ik graag wil bekijken ligt in de bergen.

In de praktijk rijd manlief graag en laat ik me graag chauffeuren op vakantie in het buitenland.

Overtuigingen als: ik durf niet. Kan ik dat wel, rijden in de bergen schoten door mijn hoofd. Ik heb de beren die ik op de weg heb gezet onderzocht. En toen gaf ik mijzelf het volgende:

Een liefdevolle schop onder m’n kont.

Gelukkig maar, dat ik dat heb gedaan. We hebben een topdag gehad!

Het was super om je zo vrij over het eiland te kunnen bewegen.

We hebben veel gezien, veel gedaan. Prachtige ruige natuur. Haarspeldbochtjes in de bergen. Spannend en eng als je in de bergen een touringbus tegenkomt en je achteruit moet in een haarspeldbocht.

En om te ontdekken dat als je je angst aankijkt en toch stappen zet je zoveel mooie ervaringen met je meeneemt.

Het was voor mij weer een les dat het nodig is om dingen te doen die buiten mijn comfortzone liggen omdat daar zulke mooie ervaringen op te doen zijn.

Hoe is dat voor jou? Wanneer heb jij voor het laatst je comfortzone opgerekt? En wat heeft het je opgeleverd?